شعر در مورد بذل و بخشش ، شعر درباره گذشت و فداکاری و عفو و قدردانی از مولانا
شعر در مورد بذل و بخشش
شعر در مورد بذل و بخشش ، شعر درباره گذشت و
فداکاری و عفو و قدردانی از مولانا همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این
مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار
گیرد.
شعر در مورد بذل و بخشش
گر گناهی کردم و دارم، خداوندا، ببخش
چون گنه را عذر می آرم، خداوندا، ببخش
پای خجلت را روایی نیست بر درگاه تو
دست حاجت پیش می دارم، خداوندا، ببخش
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره بذل و بخشش
من دستهای مهربانم را
به تو می بخشم
و در این بخشش
جز درک عشق گمشده ام
هیچ نمی خواهم
شعری در مورد بذل و بخشش
تیره روزان جهان را
به چراغی دریاب
تا پس از مرگ ترا
شمع مزاری باشنـد
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعری درباره بذل و بخشش
آدم ها را می بخشم…
نه به خاطر اینکه ساده هستم..
نه به خاطر اینکه برای خودم
برای سلامتم ارزش قائلم
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر بذل و بخشش
یار از سفر رسیده خوش گشتم از پیامش
کو ارمغان راهش کو بخشش و کرامش؟
رفت ست و دل سپردم کی یار ما بر آید
اینک که سر رسید او خوشحالم از کلامش
شعر در مورد بذل و بخشش
بـه گیـتـی ز بخـشـش بــود مـرد بـِه
تـو گـر گـنـج داری ببـخـش و مَـنِـه
بـر ارزانـیــان گـنــج بــستـه مــدار
ببـخـشـای بـر مــرد پــرهـیـزکــار
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره بذل و بخشش
سخاوت نشان گر ثنا بایدت
که بار درخت سخاوت ثناست
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعری در مورد بذل و بخشش
گویم ببخش جان من، او گویدم که نی
جان بخش من بس است همان گفتن نیش
چون گل ز رشک جامه درانم که تا چراست؟
در گرد کوی گشتن باد سحر گهش
بیشتر بخوانید : شعر در مورد هنر ، نقاشی و موسیقی و خطاطی و اشپزی و چوب خیاطی
شعری درباره بذل و بخشش
کلک گوهربار من
داد سخاوت می دهد
باش گو در آستین دست
سخاوت خلق را
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر بذل و بخشش
به پیری گر نمیخواهی
که محتاج عصا گردی
ز پا افتادگـان را
در جوانـی دستگـیری کن
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد بذل و بخشش
فرامـوشـت نـکرد ایـزد در آن حال
کـه بـودى نطفه مدفوق و مدهوش
روانـت داد و طبع و عـقل و ادراک
جمال و نطق و راى و فکرت و هوش
ده انگشـت مرتـب کـرد بر کـف
دو بازویت مرکب ساخت بر دوش
کنـون پـندارى از نـاچـیـز هـمّت
که خواهد کردنت روزى فراموش
شعر درباره بذل و بخشش
خلق می گویند
مختارست در هر کار و من
بارها دیدم
که در بخشش ندارد اختیار
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعری در مورد بذل و بخشش
تا توانی
به جهان خدمت محتاجان کن
بـه دمـی یا دِرَمـی
یا قـلـمی یا قـدمـی
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعری درباره بذل و بخشش
نمانـد حاتـم طایـى ولیک تـا به ابـد
بماند نام بلندش به نیکویى مشهور
زکات مال به در کن که فضلهی رز را
چو باغـبان بـزند بیشتر دهد انگور
نبشـتـه است بـر گـورِ بـهـرام گور
که دسـت کـرم بـه ز بـازوى زور
بیشتر بخوانید : شعر در مورد شلاق ، متن و شعر در مورد شلاق خوردن و زدن
شعر بذل و بخشش
از من نخواه ببخشمت
هرگز نمی بخشم تورو
حتی اگه ببخشمت
خدا نمی بخشه تورو
Comments
Post a Comment